Maandag 18 juni t/m donderdag 21 juni, Arki. Vrijdag 22 juni t/m donderdag 28 juni Ormos Marathakambos baai.

Maandag 18 juni t/m donderdag 21 juni, Arki. Vrijdag 22 juni t/m donderdag 28 juni Ormos Maranthakambos baai.

Omdat wij niet willen moteren, vertrekken we al op tijd vanuit Patmos naar Arki. De verwachting is dat er weinig wind zal staan. Met 8 knopen wind zijn wij al tevreden. En zo liggen we om 11.30 uur al weer in de Maratho baai aan een mooring van restaurant Piraat. Gerda en Ruud zijn verbaast dat we er al zijn. Gelukkig stond er een mooi windje, drie en een half uur hadden nodig om van Patmos naar Arki te zeilen. Top!!. Gerda en Ruud liggen hier al een paar dagen. Gezellig om elkaar weer te treffen na een reünie afgelopen winter op hun woonboot.

Overzicht van de Maratho baai op Arki.

Zoals gebruikelijk eten we bij de Piraat, we liggen aan boeitje van hem. G&R liggen aan een boeitje van een ander restaurantje. Maar we denken dat ze het zo nauw niet nemen en eten met z’n vieren bij de Piraat. Volgende keer weer andersom. Het is heerlijk rustig hier in de baai.
Er liggen zo’n boeitje of 10., verdeeld over drie restaurantjes. Soms liggen er boten op eigen anker. We maken een leuke wandeling via de geiten en een oud nederzettinkje naar het hoogste punt van de berg in de Maratho baai.

Marijke op weg naar de top.

Marijke heeft de top bereikt.

href=”https://leclapotisblog.wordpress.com/wp-content/uploads/2018/06/20180619_142359doc.jpg”> Prachtig uitzicht over de eilanden groep Arki.[/caption]

Omdat ik nog prima vlees heb, gaan we de volgende dag bbq’en. We borrelen bij de broer van de ”Piraat”, Gerda en Ruud liggen nl aan een boei van hem. Het is weer smullen tijdens de bbq. Gerda maakt een heerlijke salade. De volgen de dag, het is windstil. En omdat we geen last willen hebben van een boeitje dat tegen de boot gaat tikken vannacht, maken de mannen en lijntje aan het boeitje om het iets op te tillen. Vanaf de kant horen we geschreeuw ( van de Piraat) dat, dat niet de bedoeling is. We mogen niet aan het boeitje hangen. Weg wezen enz…..Maar dat doen we ook niet, we liggen gewoon met een lijn aan de mooring. Maar goed, lijntje weer er af. In de loop van de middag als bij alle boeien bezet zijn, komt de “P” met zijn bootje langs bij ons. Hij is behoorlijk opgefokt. Wij moeten maken dat we weg komen want er komen vrienden van hem en die moeten aan die boei. Dat is best wel ff schrikken. Maar de bewuste boot gaat gewoon op eigen anker liggen. Omdat we er toch geen goed gevoel bij hebben, biedt Ruud aan een lijn aan een verlaten mooring te maken voor ons. Ruud is een hele goeie en ervaren duiker. Top. We verleggen ons. We denken dat we aan een mooring van z’n broer liggen. We besluiten om vanavond daar te gaan eten. Wel zo eerlijk toch. Cees gaat even naar de kant om het goed te maken met de “P”. Hij is weer rustig geworden en biedt zelfs zijn excuses aan met een ouzo. En de mooring waar aan we nu liggen blijkt toch van hem te zijn. Is het nog te volgen. Gaan we vandaag toch bij hem borrelen. Ruud biedt aan om de mooring waar aan wij liggen, te voorzien van nieuwe lijnen en een tonnetje. Dat is een schot in de roos. We zijn nu vrienden voor altijd en de drank is gratis. We betalen natuurlijk wel. De volgende dag zijn de jongens druk bezig met duiken enzo.

Ruud, met duikfles, opzoek naar de mooring.

Ruud bevestigt het gele tonnetje van de Piraat aan de mooring.

Een groepsfoto met de “Piraat”, helaas overbelicht.

Als we s’ avonds weer aanschuiven bij de “P”, komt hij gezellig bij ons zitten en verteld honderd uit over het leven hier op het eilandje. Er hebben zes families gewoond in de oude nederzetting waar wij waren tijdens de wandeling. De kinderen gingen met de roeiboot naar school op het hoofdeiland Arki.. De eerste toeristen hier in de baai kwamen in 1975. Hij weet het nog precies, het waren Nederlanders . Enz enz. We hebben ons prima vermaakt hier in de baai. Toch gaan we weer eens verder.

De nederzetting op de berg Maratho, waar de piraat geboren is.

Ongelooflijk dat hier 6 families gewoond hebben.

Overzicht ruïnes

Hier ligt nog een golfplaten dakje op.

Samen met de Woezel 2 maken we los van de mooring en zetten koers naar Samos. De eerste keus was Poseidonion baai, maar er komt zuiden wind en dan komt de swell de baai in. En dat vinden wij niet prettig. We hebben een goed alternatief, Ormos Maranthakambos. Ruud en Gerda zijn er al geweest dit seizoen. Tot ieders verbazing wordt de nieuwe haven helemaal opgeknapt en kunnen er een aantal boten liggen. Weer hebben we een heerlijke zeiltocht en worden twee keer verrast door dolfijnen. Ruud en Gerda liggen al kant en klaar op de hoek aan de binnen kant van de steiger. Cees maneuvreert de boot mooi tussen de Woezel 2 en een boot die er al lag. Precies plek voor drie.

Wij midden in en de Woezel 2 rechts aan de betonnen kade.

Dit ging gelukkig aan ons voorbij.

We liggen uitstekend voor de zuiden wind. Aan de ingang van de haven hebben een aantal militairen tentjes opgezet en liggen er twee vaartuigen klaar met geweren erop. Ongelooflijk een extra tentje vol munitie en zonder serieuze bewaking. Ze zijn er wel op gespitst dat er geen foto’s worden gemaakt. Mijn telefoon ging en ik wilde even schaduw van het tentje. Meteen springt er drie man op mij af om te kijken of ik een foto maakte. Nee joh, natuurlijk niet. Af en toe sporten en zwemmen de mannen. Maar vooral veel luieren en kletsen. Zaterdag is er een lokaal dansfeest op het haventerrein. Het hele dorp en omgeving loopt uit.

Altijd bijzonder om te zien de Griekse dansers.

Muurschildering op het haventerrein.

Doret en Jaap uit ons groepsappje melden dat ze ook op weg zijn naar hier vanuit, Chios. Het wordt een hele gezellige reünie met veel borrelen en gezellig uit eten bij verschillende restaurantje.

Groepsfoto, Doret, Gerda, Marijke, Jaap, Ruud en Cees

Cees gaat s’morgens met Doret wandelen.
De andere dagen gaan ook Jaap, Gerda en Ruud mee en bezoeken we een prachtige villa van vrienden dan Doret en Jaap.

Omgeving van de haven.

De oude en nieuwe haven.

De ruige kust.

Heel aangenaam verrast zijn we als Manuela en Theo met hun nieuwe Grey Hippo ook deze kant uit komen. Zij vinden nog een laatste plekje in de oude haven. Het ligt inmiddels aardig vol hier. Ook met M&T hebben we het heel gezellig. V.v. borrelen en ja, ook weer heerlijk buiten de deur happen. Zo leuk dat we elkaar weer op het water treffen. (Wij waren met hun een aantal jaren geleden ook naar Istanbul en de Zwarte zee).

Als wij vrijdag ochtend rond zeven uur wakker worden kijkt Cees nog even naar de weersverwachting. Hij denkt dat het vandaag een goeie keus is om hier weg te gaan en de haven in Leros in te gaan. Volgende week wordt er weer meltemi verwacht. Zaterdag en zondag staat er weinig en of zuiden wind. Om half negen draait de motor en varen we de haven uit en zetten de zeilen. Het is een super goeie beslissing . Eerst veel, dan weinig wind, een half uurtje de motor aan, Maar dan…….super mooie wind. We varen binnen 7,5 uur de 40 mijlen naar Leros. Weer een cadeautje. We horen dat Manuela en Theo ook zijn vertrokken en koers zetten naar Patmos. Zij laten over een paar weken hun boot achter in Athene om weer naar Nederland te gaan . In oktober zien we elkaar weer in Leros.
Wij liggen weer aan onze vertrouwde D steiger met verschillende vrienden die ook een paar dagen schuilen.

Onze “Thuishaven”.